Mały słowniczek japońsko-polski J

Ja - wszystko w porządku (O.K.)
Jagaimo - ziemniaki
Jibun - samo
Jigyo - sesja
Jiju kumite - wolny sparing
Jikan - czas, termin nakazujący zatrzymanie stoperów, aby w danej chwili nie wliczać czasu walki
Jimen - grunt
Jimuin - recepcjonista
Jimusho - biuro
Jinchu - punkt między nosem a wargą górną
Jinsei - życie
Jitensha - rower
Jitsuen - demonstrowanie
Jitte - broń wielkości krótkiego miecza, o kształcie dwuramiennego widelca o nierównej długości ramion - służyła do walki z samurajem uzbrojonym w miecz - po przyjęciu uderzenia między 'ramiona widelca' można było wyrwać miecz z rąk przeciwnika
Jiu-jutsu - 'Łagodna, miękka sztuka', starożytna japońska sztuka walki, cechą charakterystyczną są rzuty, dźwignie i pady
Jo - miejsce, plac, pole
Jodan - poziom górny ciała, głowa i szyja
Jodan - żart
Joho - informacja
Joou - królowa
Josei - kobieta
Josokutei - chusoku
Jougi - władca
Jouho e - w górze
Ju - miękkie, łągodny
Ju - podudzie
Jubun - dość
Jubun ni - głęboko
Judo - współczesna japońska sztuka walki założona przez Jigoro Kano na bazie Jiu-jitsu, obecnie dyscyplina olimpijska
Jugatsu - październik
Juichigatsu - listopad
Juji - krzyż, krzyżowy (w sensie znaku krzyża)
Junbitaisho - gimnastyczne ćwiczenia wolne
Junigatsu - grudzień
Junsui - naiwny
Jusho - adres
Jyogai - wyjście poza wyznaczone pole walki
Jyu - dziesięć
Jyugo - piętnaście
Jyuhachi - osiemnaście
Jyuichi - jedenaście
Jyukyu - dziewiętnaście
Jyuni - dwanaście
Jyuroku - szesnaście
Jyuryo - waga
Jyusan - trzynaście
Jyushichi - siedemnaście
Jyuyon - czternaście

Post został pochwalony 0 razy